پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

عضو کمیسیون تلفیق برنامه هفتم توسعه مدعی است که گرانی بنزین مدنظر برای پرمصرف‌ها است، نه برای عموم مردم. چند و، چون سهمیه اول و دوم که چقدر باشد، مورد بحث است. گرانی بنزین بر مازاد سهمیه اول و دوم قرار هست اتفاق بیفتد. باید به ایشان گفت که اولا متاسفیم که مجلسی در وزن مجلس حاضر داریم. ثانیا پر مصرف بنزین کیست اخوی؟ آیا سراغ داری افرادی را که با دور دور کردن، بنزین بسوزانند؟ اگر بلی، چند درصد صاحبان خودرو هستند؟ اگر منظورت هم کسانی است که آخر هفته به سفر می‌روند، آن‌ها چند درصد جامعه هستند؟ بنزین اصلی توسط رانندگان مسافرکش درون و بین شهری مصرف می‌شود. اینکه قیمت بنزین باید افزایش یابد یک الزام است. اما نه با منطق نادرست و انحرافی بیان شده شما. وقتی که با زاویه دید نادرست نگاه می‌کنید، مسلما پیامد‌های کار را هم نمی‌بینید یا نادرست می‌بینید. هدر دهنده اصلی بنزین کشور، شرکت‌های خودروساز داخلی هستند (کجای دنیا صدی ۶ تا صدی ۱۰ مصرف دارند؟). در مرحله دوم به ضعف حمل و نقل عمومی بر می‌گردد و در مقام بعدی باید به قاچاقچیان آشنای بنزین کشور اشاره کنیم (البته اگر خودت را به خواب نزده باشی). راستی می‌دانی که بعضی از پمپ‌های بنزین بنزین دزدی آشکار می‌کنند؟ وزارت نفت زیربار نمی‌رود، اما ما مدعی هستیم و حاضریم با اختیار سازمان بازرسی با آزمون یکصد پمپ بنزین در کشور، این کثافت بازی لاپوشانی شده را اثبات کنیم. خودفریبی نکن اخوی. ما روی شما خیلی بیش از این حساب باز کرده بودیم.

هرچند در دوران فضای مجازی صحبت کردن از نشریات کاغذی به نظر کاری قدیمی و منسوخ شده به نظر می‌رسد، اما هنوز هم چه در بدنه دانشجویی و چه برای کسانی که قصد انتشار نشریه دارند، کاری جذاب و مهم است.

10 انجمن اسلامی دانشجویان عضو دفتر تحکیم طی نامه‌ای نسبت به ناکارآمدی شورای عالی انقلاب فرهنگی در سه بخش سیاست گذاری، تدوین ضوابط و نظارت انتقاد کردند.

دبیر سیاسی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه الزهرا (س) گفت: کمیته ناظر بر تشکل‌های اسلامی دانشگاه الزهرا (س) به سخنرانی علی اکبر رائفی پور در روز ۱۳ آبان مجوز نداد و با برنامه جایگزین یعنی «تریبون آزاد» نیز مخالفت کرد.

مسئولان دانشگاه الزهرا همچنان معتقدند زمین‌های اطراف دانشگاه متعلق به آنهاست.ماجرا مربوط به سال ۱۳۱۷است، زمانی که در منطقه کنونی ده ونک تهران ،کارخانجات شماره ۵ که مخصوص تولید ابزار بود، ایجاد شد. خانه‌هایی هم در اطراف کارخانه ایجاد شدند و قرار شد به عنوان مسکن به کارگران تعلق گیرد. این کارخانه وظیفه تولید نیمکت و اقلام آموزشی را به عهده داشت. در سال ۱۳۵۳ کارخانه تغییر کاربری داد و به کارخانه تجهیزات ایمنی راه‌ها تبدیل شد.هرچند دانشگاه الزهرا معتقد است که خانه های اطراف ده ونک در نزدیکی دانشگاه غصبی بوده؛ اما ساکنین افرادی کم درآمد و سن بالا بوده که از زمان قبل از انقلاب اسلامی در این زمین ها صاحب خانه شده اند.